|
De weg naar Nemrut Dagi |
Vanuit Malatya reizen we vanmorgen naar Nemrud Dagi, een afgelegen heiligdom van reusachtige stenen hoofden op een hoge berg en een van de belangrijkste bezienswaardigheden van Oost-Turkije.
|
Lieveheersbeestjes in de zon |
Om er te komen moeten we zo'n 75 km door de bergen rijden, met weer opvallend goede en vrij brede wegen. Alleen de bewegwijzering laat hier en daar wat te wensen over, Als we op een splitsing komen waarbij de weg naar links even belangrijk is als die naar rechts, kiezen we op de gok voor rechts. Maar zeker zijn we niet en als we een paar kilometer gereden hebben houden we een auto uit tegenovergestelde richting aan. Er zitten 5 zwaar bewapende politieagenten in met de vuurwapens op schoot. Maar ze zien in ons gelukkig niet de vijand. Vriendelijk geven ze aan dat we de andere kant op moeten.
Via de vele haarspeldbochten komen we steeds hoger, de begroeiing wordt steeds schaarser en de wind neemt toe. We rijden soms langs de sneeuw die hier nog ligt, een prachtige rit. Al van ver zien we de spitse top van de Nemrut Dagi boven het Taurus gebergte uitsteken.
Rond het middaguur komen we bij het vlak onder de top gelegen Gunes Hotel. We overwegen hier te overnachten om in de avond bij zonsondergang naar de stenen hoofden te gaan. Maar als de hoteleigenaar alleen maar een omelet klaar kan maken wijzigen we onze plannen. Wat uit de kont van een kip komt moet ik niet! Met moeite neem ik een paar happen, maar moet er niet aan denken hier vanavond nog een omelet te moeten eten en mogelijk morgen als ontbijt nog een.
Na een toegangskaartje gekocht te hebben is het nog 2 kilometer steil klimmen op een onverharde weg met veel stenen, maar ondanks dat de Hyundai het zwaar heeft, doet hij waarvoor we hem ingehuurd hebben en brengt ons bijna tot de top. De laatste 200 meter moeten we te voet verder klimmen om bij het puntje van de meer dan 2000 meter hoge bergtop te komen.
|
Het heiligdom op de top van de berg Nemrut Dagi, waar koning Antiochus werd vereerd.
Nu resten nog de afgeknotte figuren met de gevallen stenen hoofden ervoor. |
We komen bij de oostelijke tempel en zien zes onthoofde zittende beelden tegen de flanken van de berg. Er voor staan de losse hoofden die er tijdens een aardbeving af gevallen zijn, ook enkele meters hoog. Het zijn de koppen van koning Antiochus, die dit alles ca. 100 jaar voor Chr. liet bouwen ter verheerlijking van zijn bewind, en o.a. de koppen van Zeus, Heracles en Apollo. Erachter is een gigantisch grote kegel van stenen, een door slaven gebouwde grafheuvel, waaronder het graf van koning Antiochus moet liggen.
|
Het westelijk terras |
Vervolgens lopen via een pad tussen de sneeuw door naar het westelijke terras, waar nog meer hoofden en steenreliƫfs kriskras door elkaar staan en liggen. Al met al een bijzonder iets om te bezoeken, waarbij we vrijwel de enige bezoekers zijn en ons niets aan hoeven te trekken van de kettingen die de bezoekers op een afstand van de beelden moeten houden. Met veel te veel foto's beginnen we aan de afdaling.
|
Nee, de weg gaat niet verder |
Op de terugweg nemen we een andere route om een stuk af te snijden, maar in het dorp Puturge raken we het spoor bijster. Als we een paar mannen op de kaart aanwijzen waar we heen willen schudden ze hun hoofd. Dat kan niet, we moeten 20 km terug en de gewone weg volgen die we op de heenreis ook genomen hebben. Dat is een flinke tegenvaller, want dan moeten we nog een heel eind door de bergen en daarna nog 100 km over de autoweg voor we in een plaats komen waar een hotel is. En we hebben al zo'n 150 km door de bergen gereden vandaag, vrijwel zonder een recht stuk. We vinden Puturge wel een leuk plaatsje en vragen of we hier kunnen overnachten.
|
Hasan, onze geweldige gastheer |
|
Straatje in Puturge |
Een man stapt bij ons in de auto om een pension aan te wijzen, maar als daar komen horen we dat het gesloten is. De man, Hasan heet hij, zegt dat hij wel wat anders weet, en zo komen we bij zijn huis. Hij zegt dat we bij hem kunnen overnachten en laat ons de kamer zien en vertelt dat hij ook voor het eten zal zorgen en dat alles gratis is. We maken bezwaar en zeggen dat dit veel te gek is, maar Hasan wil daar niets van weten, hij geeft ons de sleutel van zijn huis en zegt dat hij nog even weg moet. Een poosje later komt hij terug met nieuw beddengoed, dat hij speciaal gekocht heeft. Even later wordt er aangebeld en bezorgt iemand tosti's voor ons. Hoe vaker we tegen Hasan zeggen dat dit allemaal niet hoeft, en dat we ook iets willen betalen, des te meer glundert hij. Jammer dat we niet een echt gesprek met hem aan kunnen knopen, maar met wat steekwoorden en gebaren met handen en voeten komen we een heel eind.
|
Puturge -meneer wil wel op de foto |
|
Puturge - mannen op het dorpsplein |
Na het eten lopen we nog even het dorp door, we trekken veel bekijks, maar overal is men even vriendelijk. Als we langs het politiebureau lopen komt een agent op ons toelopen met het geweer in de hand om ons welkom te heten. Dat is nog eens een hartelijk welkom! Dat zal een Nederlandse agent niet snel doen, maar die heeft natuurlijk ook niet zo'n mooi geweer!
|
Puturge - oud vrouwtje in de deuropening |
Op het dorpsplein ontmoeten we de plaatsvervangend burgemeester, goed gesoigneerd en keurig in het pak. Te midden van zijn dorpsgenoten laat hij even horen dat hij de Engelse taal beheerst, dat kunnen zijn "onderdanen" niet zeggen. Hij geeft een agent opdracht ons de vervallen hamam (Turks badhuis) te laten zien, blijkbaar de grote trots van het dorp. We volgen de agent door de struiken, distels, brandnetels en het hoge gras en komen uiteindelijk bij een vervallen gebouw. We stappen over de gedumpte vuilnis en bewonderen het 400 jaar oude gebouw. Wel een bijzondere excursie, die in geen enkele toeristengids staat beschreven.
Terug bij Hasan laten we hem wat foto's zien van Het Hart van het Noorden en onze achterban, op die manier kunnen we een beetje met hem communiceren.
Hasan heeft ook nog koekjes van een luxe bakkerij aan laten rukken. Ons voorstel mee te betalen aan het eten en te betalen voor de overnachting wordt verontwaardigd van de hand gewezen en is zelfs beledigend.
Na met hulp van een Turks woordenboek nog wat dingen uitgewisseld te hebben is het tijd om onder de nieuwe lakens te kruipen. An heeft moeite in slaap te komen, zal een kwestie zijn van zich ietwat bezwaard voelen. Ik val al snel in slaap, zal een kwestie van vermoeidheid zijn. De hevige regen en het onweer dragen daar ook aan bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten