Vanuit Erzurum willen we vandaag proberen in Sivas te komen, een lange rit van zo'n 450 km. Vandaar willen we verder richting Goreme, dat een 100 km westelijk van Kayerie ligt. om nog een paar dagen in Cappadocië door te brengen. Daarom willen we vandaag de nodige kilometers afleggen.
|
Turkije of Zwitserland ? |
Hoewel we verder reizen door Klein-Azie hebben we deze etappe een "Zwitserleven" gevoel. Dat komt niet alleen doordat we het prima naar de zin hebben, maar ook doordat het landschap ons veel aan Zwitserland doet denken met hoge bergen en besneeuwde toppen. Alleen de golfplaten daken van de huizen doen een beetje afbreuk aan het Zwitserse plaatje.
|
Mooi gelegen bergdorp met helaas golfplaten daken |
|
Turkije of Zuid-Frankrijk? Het zou in het gebied van de Drome kunnen zijn. |
Later hebben we meer het idee in de Franse Alpen of nog zuidelijker in Frankrijk te zitten, maar dan met hele vriendelijke bewoners. Dat klopt in onze beleving dan weer niet helemaal met de Fransen.
Onderweg is er nog een politiecontrole, waarbij het rijbewijs en de autopapieren gecontroleerd worden. Onze verzekeringspapieren blijken niet in orde te zijn, we hebben wel een kopie, maar het originele document is vereist. Hierdoor kunnen we volgens oom agent bij een ongeluk in ernstige problemen komen. Het zal wel, ik was toch al niet van plan een ongeluk te veroorzaken.
|
Kraanvogels |
Zonder bekeuring mogen we verder rijden over wegen, die weer vrijwel geheel voor ons alleen zijn. Alleen zo nu en dan wat vrachtauto's die met moeite de lange hellingen op kruipen en sporadisch zien we een personenauto. De helft van deze automobilisten nemen de bochten als Formule 1 coureur, de andere helft kruipt er door en slingert over de weg. Dit noemen we de schaapherders onder de automobilisten, waar je bij het inhalen goed voor op moet passen omdat ze alleen op hun eigen schapen letten.
Zo'n 50 km voor Sivas komen we langs het Tödürge Görü meer, een klein meertje, waar we een groep kraanvogels zien. De kraanvogels komen ook in het Fochteloërveen voor, maar daar moet je er heel wat meer moeite voor doen om ze te zien. Hoewel ze op gepaste afstand blijven kunnen we ze goed observeren. De liefhebbers van deze prachtige vogels onder onze lezers kunnen jaloers zijn, zo mooi zie je ze in het Fochteloërveen vast niet.
|
Sivas - in vroegere sferen |
|
Sivas - de Hemelse Koranschool onder een strakblauwe lucht |
In de namiddag komen we aan in Sivas. Op zoek naar een hotel pakt iemand zijn auto om ons de weg te wijzen. Het valt echter niet mee de man te volgen, want hij wringt zich overal tussen door in het drukke verkeer en maakt er geen probleem van soms door rood te rijden. We proberen hem te volgen, maar het levert ons bijna de eerste aanrijding in Turkije op. Het hotel dat hij aan wijst is ons ook nog niet naar de zin, maar gelukkig vinden we in dezelfde buurt en op loopafstand van het centrum een een beter hotel.
Sivas was vroeger een belangrijke handelsstad. In het oude centrum waan je je terug in de tijd zo rond 1271, toen Marco Polo de stad bezocht en de prachtige Seldjoekse gebouwen beschreef. Hoewel minder kleurrijk, doet het ons sterk denken aan de architectuur in Oezbekistan. Vroeger moet het nog veel indrukwekkender geweest zijn, maar in 1400 veroverde Tinor Lenk de stad en verwoeste een groot deel van de gebouwen. Volgens de verhalen wilden de bewoners vrede sluiten met Timor en als gebaar van vrede stelden ze de moslimkinderen met de koran in de hand buiten de stad op toen Timor’s leger de stad naderde. Maar dat weerhield hem er niet van zijn cavalerie opdracht te geven de kinderen onder de paardenhoeven te vermorzelen en de stad in brand te steken. Anders dan in Marco Polo’s tijd wonen er geen Grieken en Armeniers meer in Sivas.Ze zijn in de Eerste Wereldoorlog allemaal vertrokken, d.w.z. weggejaagd of afgeslacht. Hun kerken zijn in verval geraakt en uiteindelijk gesloopt.
|
Sivas - Thee drinken op de binnenplaats van de Bürüciye Medresse |
We gaan binnen in de 13e eeuwse Bürüciye Madrassa, de Hemelse Koranschool. Het zit er vol met mensen die hier in een prachtige omgeving bij elkaar komen om te praten en gezellig thee te drinken. Dat alles bij een heerlijke temperatuur en waarbij de zwaluwen rakelings over je hoofd scheren op jacht naar voedsel.
|
Sivas - Genieten in de avondzon, maar erg bruin zullen deze vrouwen er niet van worden |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten