Dag 10 woensdag 15 mei 2013 Mardin - Sirnak

 photo 40Mardin-RegenboogbovenSyrie.jpg
Het is vijf uur in de vroege morgen
als we wakker worden van het gedonder boven Syrië.
Nee, niet wat je misschien denkt,
het is Wodan die op zijn achtbenig paard door het luchtruim raast
felle lichtflitsen naar de aarde stuurt
en de wolken tegen elkaar doet knallen.
Dikke hagelstenen kletteren tegen het hotelraam.
Maar de dubbele regenboog boven Syrië
geeft hoop op opklaringen.
Gelukkig maar, want vandaag moeten we nog
150 km langs de Syrische grens
en kunnen wel wat mooi weer gebruiken.

Een heftig begin op de vroege morgen, ons plan was om vandaag vroeg te vertrekken voor een tocht van ca. 165 km naar Cizre of eventueel nog 45 km verder naar Sirnak. Maar dat kunnen we wel vergeten, het is noodweer. Toch klaart het tegen 9 uur helemaal op en kunnen we gaan. De zon komt er door en met zo'n 28 graden is het heerlijk weer.  photo 42E90-grensrouteTurkije-Syrie.jpg
Na ruim 30 km komen we op de Europese weg E90, die loopt vanaf het Portugese Lissabon via Spanje, Italie, Griekenland en Turkije naar de grens met Irak.
Deze weg vormt ook de grensweg tussen Turkije en Syrië. Aan beide zijden van de grens wonen Koerden. Meteen zien we de prikkeldraden op Turks grondgebied met daarachter na een 150 meter een strook grond met een rij wachttorens en lampen. Hier wordt zowel met jeeps als lopend met honden gepatrouilleerd.  photo 43E90-grenspatrouilleTurkije-Syrie.jpg Op de E90 rijden veel militaire konvooien, duidelijk is dat het Turkse leger in opperste paraatheid is na de aanslag een paar dagen geleden in de Turkse grensplaats Reyhanli, waarbij zo'n 45 doden vielen. Van deze aanslag wordt de Syrische geheime dienst verdacht, hoewel een aanslag door de PKK ook niet geheel wordt uitgesloten. Wat opviel was dat de Turkse TV na de eerste dag geen beelden meer mocht uitzenden van het gebied waar de aanslag plaats vond. Volgens de Turkse regering omdat dit het onderzoek in gevaar zou brengen. Maar zou het ook kunnen zijn dat het de positie van Premier Erdogan in gevaar zou kunnen brengen, want er waren na de aanslag betogingen tegen zijn politieke houding jegens Syrië.

We tanken in de grensstad Nusaybin. November 2013 lezen we het volgende in de krant:
Waterkanonnen en traangas in Nusaybin
Duizenden Turkse Koerden hebben vandaag gedemonstreerd tegen het Turkse voornemen om een muur te bouwen langs een deel van de grens met Syrië. De politie zette traangas in tegen de voornamelijk jonge en mannelijke betogers in de stad Nusaybin. Nusaybin wordt nu nog van de Syrische stad Qamishli gescheiden door een strook niemandsland met prikkeldraad. Syrische Koerden kunnen nu nog proberen over de slecht beveiligde grens naar Turkije te vluchten. Turkse regeringsfunctionarissen kondigden vorige maand de aanleg van de twee meter hoge muur aan. Die moet ook voorkomen dat wapens worden gesmokkeld naar Qamishli, waar Koerdische strijders, Syrische opstandelingen en Arabische stammen voortdurend met elkaar in gevecht zijn. Koerdische groepen beschouwen de bouw van de muur als een poging van de regering in Ankara om te voorkomen dat de Koerdische gemeenschappen in Syrië en Turkije hun onderlinge banden versterken.
 
 photo 45Cizre-mannen.jpg
Cizre - mannen voor het theehuis
De E90 is een prima weg met overal nieuw asfalt. Toch zien we onderweg nog twee vrachtwagens behoorlijk in de kreukels liggen. Mogelijk zijn de chauffeurs door de warmte in slaap gesukkeld, anders is het niet te verklaren. We schieten sneller op dan vooraf ingeschat en besluiten in Cizre alleen een tussenstop te maken en iets te eten tussen de middag.
Cizre is het drielandenpunt van Turkije, Syrië en Irak. Op straat worden we door iedereen aangestaard, duidelijk is dat ze hier geen westerlingen gewend zijn. Ze kijken daarbij niet al te vriendelijk, maar als we op de stoep voor een theehuis tussen de plaatselijke theedrinkers plaatsnemen is het ijs snel gebroken en iedereen even vriendelijk. We krijgen thee aangeboden en ze vragen wat we van Turkije vinden, een vraag die ons nog veel vaker gesteld zal worden.
Veel mannen dragen een Arabische hoofddoek en meer dan in andere steden die we bezochten dragen veel vrouwen een Chador, waarbij alleen de ogen te zien zijn, wij noemen het de zwarte kraaien. Ze openlijk op de foto zetten durven we niet te riskeren, we zouden wel eens gestenigd kunnen worden.
 photo 48Sirnak-zwartekraai.jpg photo 46Cizre-mannen.jpg 


















Van Cizre rijden we richting Sirnak. Na de brug over deTigris overgestoken te zijn, die hier vrij breed is en bruin van de modder door de vele regen van afgelopen nacht, gaan we de bergen in. Al snel komen we bij een militaire controlepost waar zwaar bewapende militairen ons gelasten de kofferbak te openen, waarop de tassen open gemaakt worden en geïnspecteerd. Hoewel niet met de heren valt te spotten zijn ze wel vriendelijk.

 photo 47Cizre-Sirnak-CudiDagi.jpg
Bruin water van de vele regen
Volgens de Moslims ligt hier de ark van Noach, natuurlijk hebben de Christenen een andere mening

We rijden door een prachtig gebied, met rechts van de weg de Cudi Dag, een berg van 2134 meter. Volgens de Koerden is dit de berg waar de ark van Noach strandde. Volgens de Christenen is de ark nog een paar honderd kilometer noordelijker gestrand op de berg Ararat.
In Sirnak boeken we een kamer in het Murat hotel. Tegenover het hotel is een legerbasis vanwaar onophoudelijk helicopters opstijgen voor grenscontroles. Als we 's-avonds in de buurt kebab zitten te eten barst er weer een onweer los met de nodige neerslag. We zouden naar een muziekvoorstelling in de open lucht, maar zien daar maar vanaf.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten